Een nieuwe week nieuwe kansen

he he de wind komt langzaam maar zeker weer een beetje terug op Aruba. Wat is het benauwd geweest. De orkanen en de tropische stormen hadden de wind weg genomen waardoor het erg benauwd aanvoelde hier . Langzaam komt deze weer terug en dat is maar beter ook met een gemiddelde temperatuur van 37 graden is een zuchtje wind geen overbodige luxe!

Vandaag Dinsdag een dagje naar Oranje stad geweest met mama en Jos. De hoofdstad van Aruba.  Je moet je hier niet te veel van voorstellen want zoveel stelt het niet voor. We hebben een paar winkeltjes bekeken en gingen op zoek naar kaarten voor Jimmy. Het thuisfront comité heeft een actie bedacht waarbij je een kaart voor je marinier mocht schrijven en afgeven op de kazerne zodat ze op Sint Maarten en Saba een positief bericht zouden ontvangen! Ik zou Michelle niet zijn als ik namens heel de familie kaarten ben gaan schrijven met als gevolg een lamme hand en een grote envelop vol lieve berichtjes voor Jimmy. Benieuwd wanneer hij deze gaat ontvangen..

Woensdag; Vandaag zijn we heerlijk naar Baby Beach gereden een van de mooiste stranden van Aruba vinden wij. Baby Beach is een zandstrand in de vorm van een halve maan, gelegen in een rustige lagune. Het water is er zeer ondiep waardoor je tot ver uit de kustlijn met je voeten bij de bodem kunt. De baai loopt uit op open zee en wordt afgeschermd door een strook rotsen. Vlak voor deze rotsen is een gemarkeerd snorkelgebied uitgezet. Snorkelen in dit gebied is een schitterende ervaring - er zwemmen talloze tropische vissen. Ook zie je er prachtige koraalriffen.  Mama en Jos waren niet weg te slaan uit het water wat een prachtig aquarium. Als klapper op de vuurpijl hebben we 2 schilpadden gezien Wauw.. Onze dag kon niet meer stuk! 
In de avond ook het bericht ontvangen dat Jimmy overgeplaatst gaat worden van Saba naar Sint Maarten om daar noodhulp te gaan bieden. Spannend wat hij daar gaat aantreffen..

Tijd om weer te sporten.. Donderdag is Cross fitt middag! Mama en Jos hadden een dagje voor zich zelf uitgetrokken.  Dus geen excuses en gaan met die banaan. Cross fitt is best heavy maar je krijgt er na afloop altijd zo’n kick van heerlijk. Vandaag stond er een Murph dates Fran op het bord oohnee dacht ik al toe ik aan kwam de vorige Murph was zoo zwaar dat ik er meer als een week van moest bijkomen.
Geluk bij een ongeluk mochten we de Murph met z’n 3e doen i.v.m. de warmte en omdat we met een lekker grote groep waren vandaag.

1,5 km hardlopen
100 pullups
200 pushups
300 air squats
1,5 km hardlopen

Het mocht ons natuurlijk niet te makkelijk gemaakt worden dus kregen we allemaal een Kogelwerend vest aan zodat we allemaal nog flink wat gewicht extra mee droegen. Na de WOD moesten we ook nog een Fran doen:

3 rondes (21-15-9 aantal herhalingen), barbell thrusters and pull-ups, en toen waren we moe maar voldaan!!

Samen met Vivian en Charon de dag goed afgesloten met een lekker BBQ bij ons thuis dit konden we wel gebruiken na onze sportieve middag. En heerlijk even geplonsd in ons zwembad ter afkoeling.

S’ avond het bericht dat Jimmy naar huis komt via defensie.

Omdat de rust en orde weer redelijk is teruggekeerd gaat men over van de pure noodhulp naar opbouwen en herbouwen van het land Sint Maarten. Omdat het logistiek zwaar drukt op de bezette lucht en zee lijnen om zoveel eenheden ter plaatse te hebben, wordt er een wisseling van eenheden uitgevoerd. Er komt een Genie Compagnie van de Landmacht aan op Sint Maarten. Om voor hen en hun materieel plaats te maken op Sint Maarten en hun opbouw werkzaamheden, zal het 32e RSqn ge-redeployed worden terug gebracht naar Aruba. Zij waren “first in” voor de zware taak om als eerste in een noodgebied hulp te bieden en gaan daarom ook weer “first out”.

De precieze logistieke invulling moet nog gestalte krijgen maar het ziet er naar uit dat  Jimmy omstreeks a.s. dinsdag gaat aankomen op Aruba.

Voor Jimmy heel dubbel nu hij net is aangekomen op Sint Maarten. Sint Maarten is echt helemaal verwoest en dat heeft veel indruk gemaakt. Het voelt dan niet eerlijk als je het niet mag afmaken en mensen graag wilt helpen, maar andere het nu komen overnemen.. Deze mannen hebben zich totaal ingezet voor de bevolking en voor het eiland en hadden dit ondanks de werkdruk en de situatie graag afgemaakt en geholpen aan een stukje weder opbouwing.

Vrijdag; vandaag motorrijles uhmm ja dat was de bedoeling. Ik wilden s ochtens van de oprit afrijden en goed en wel van de heuvel af deed de auto niks meer daar stond ik dan midden op de weg.. 2 onbekende mannen die toevallig langs kwamen rijden hebben geholpen de auto naar de zijkant van de weg te duwen zodat er wel verkeer langs heen kon. Ik Jos gebeld of hij wilden komen kijken. Hup daar kwamen mama en Jos aan ook Jos kreeg de auto niet aan de praat. Jos, mama en ik de auto de berm in geduwd en de garage gebeld en gevraagd of ze langs wilden komen. Na wat onderzoek bleek onze auto overleden.. De kosten die gemaakt moeten worden om de auto weer rijdend te krijgen is het niet meer waard.. Oke Jimmy weg, auto overleden dat betekend hier vast zitten je hebt overal een auto voor nodig op dit eiland en ik moet een nieuwe auto kopen laat ik daar nou echt werkelijk geen verstand van hebben.. Ik zag het even allemaal heel somber in. Gelukkig was mama er nog om me weer even met beide voeten op de grond te zetten en hup de auto in en garages afrijden zodat ik zodra ik contact had met Jimmy eventueel kon overleggen over een nieuwe auto.

ZE KOMEN NAAR HUIS! Woehoe! De mannen komen onverwachts morgen al thuis (zondag). Omdat het een heftige tijd is geweest met weinig slaap en best een heftige situatie is er van hogerop besloten dat de mannen afgelost gaan worden. Morgen om 13:00 uur zijn wij welkom op de kazerne en zullen de mannen rond die tijd ook op de kazerne aankomen. Super fijn!

Maar goed, dat was vandaag nog niet dus nog even de boel aan kant maken thuis en genieten met mama en Jos.

Ken je dat verhaal van die mariniers die om 13:00 uur van Sint Maarten weer op Aruba zouden landen? Die zouden dus een uurtje laten komen. Geen  probleem een extra uurtje wachten kan er dan ook nog wel bij! Mama, Jos en ik komen om 14.00 de kazerne op rijden. Wanneer ik precies op dat moment van Charon een berichtje krijg (die was al op de kazerne) dat ze pas tussen 16.00 en 17.00 uur aankomen. Normaal gesproken zou ik misschien naar huis zijn gegaan maar aangezien de verkiezingen hier bijna zijn en de Arubanen echt vreselijk fanatiek zijn, zijn er dus verkiezingsparades die over het hele eiland bezig zijn. En laat dit nou net om 13.30 uur begonnen zijn. Nu konden wij nog redelijk goed op de kazerne komen, maar als ik terug naar huis zou gaan en later weer naar de kazerne, dan zouden we daarmee misschien in de knoei komen. Ik besloot dus om te blijven en mama en Jos zijn wat gaan eten en drinken verderop. Vervolgens werd er geroepen dat het 17.00 uur zou worden. Toen werd het 17.30 en toen werd het dus 18.30…. Lekker op zijn Arubaans geregeld dacht ik! Maar goed, ik was met meer meiden en het was best gezellig. Om 16:00 hebben ze zelfs de keuken op de kazerne voor ons opengegooid en friet en frikadellen voor ons gebakken! Het was maar goed dat ik alles voor de BBQ al in huis had gehaald.

rond 17.00 uur was het dan eindelijk zo ver! Alle mannen kwamen uit bussen en vrachtwagens moe van het wachten en teleurgesteld dat ze weer naar huis toe moesten.
Thuis hebben we gezellig gebarbecued (dit wilde Jimmy heeeel graag). Ook Charon en Bram zijn aangeschoven.